Het is een kwestie van combineren
Verschillende complementaire therapieën
houden Fiona op de been
Fiona is in haar leven veel ziek
geweest. In haar verhaal vertelt ze hoe ze naast de reguliere geneeskunde
gebruik maakt van aanvullende therapieën. 'Na veel onderzoeken en verschillende
proefbehandelingen zeiden de artsen dat ze niks meer voor mij konden doen.
Natuurlijk liet ik het daar niet bij zitten.'
Door Fiona Waddell
Als je een zeldzame stofwisselingsziekte hebt, weten de artsen niet
altijd hoe ze je moeten helpen, of kunnen ze soms gewoonweg niks voor je doen.
Ik ben geboren met de stofwisselingsziekte MPI-CDG (Congenitale Defecten van
Glycosilering type 1b). Hierdoor ben ik erg vaak ziek geweest en heb ik
regelmatig lange periodes in het ziekenhuis gelegen. Gelukkig heb ik mijn
vechtlust om te overleven nooit verloren. Maar ik vraag daarbij niet alleen hulp
aan artsen. Ik kijk ook naar welke alternatieve therapieën mij kunnen helpen,
want het één hoeft het ander niet in de weg te staan. Beide geneeswijzen kunnen
elkaar juist goed aanvullen.
Eerste ervaring
Mijn eerste ervaring met de alternatieve geneeswijze was toen ik vier jaar
was. Mijn moeder nam me mee naar een homeopaat in de hoop dat zij iets aan mijn
diarree kon doen. Het was voor mij in die tijd normaal om vijftien tot twintig
keer ontlasting per dag te hebben en de artsen konden mij daar niet vanaf
helpen. Ik kan niet meer veel herinneren van de bezoekjes aan deze homeopaat,
behalve dat ik daar vieze thee kreeg te drinken. Nu vind ik kruidenthee wel
lekker hoor. Ook kreeg ik een homeopathisch middeltje waarvan ik de naam niet
meer weet. Helaas heeft dit alles mij niet geholpen. De diarree bleef aanhouden
en daarom ging ik na een tijdje niet meer naar die homeopaat.
Overtuigd
Een kennis wees mijn moeder op een man die één keer per week bij ons in het
dorp met zijn paranormale gave mensen behandelt. Wij waren nog niet zo bekend
met dit alles en mijn moeder vond het in eerste instantie een beetje vreemd. Ze
besloot daarom eerst zelf maar eens polshoogte te nemen. Ik zag al zoveel
doktoren en dat is, zeker voor een kind, niet altijd even prettig. Ik had
vroeger een enorm opgezette buik. Ook had ik veel last van buikkrampen. Deze man
liet mijn moeder voelen hoe mijn buik voor mij elke dag aanvoelde. Wat mijn
moeder toen plotseling voelde, vond ze zo raar. Ze snapte er niks van, maar ze
was meteen overtuigd. Bij het volgende bezoek ging ik dus mee. Soms voelde ik
wat als hij mij behandelde en soms voelde ik niks. Maar wat me het meest is
bijgebleven, was een keer toen ik met hoge koorts thuis op de bank lag. Ik had
erge diarree en gaf de hele tijd over. Omdat ik niet wéér naar het ziekenhuis
wilde, belde mijn moeder hem op om te vragen of hij iets voor mij kon doen. Ik
moest aan hem denken en dan zou hij mij aan de hand van een foto behandelen. Dat
deed ik en binnen een uur was de koorts gezakt. Dat heeft me toen dus mooi een
ziekenhuisopname bespaard. Misschien klinkt dit voor sommige mensen erg vaag en
er zijn natuurlijk heel veel andere redenen te bedenken waarom mijn koorts juist
op dat moment zakte, maar daar gaat het niet om. Ik voelde me er fijn bij en het
was voor mij een reden om de alternatieve geneeswijze vaker in te zetten.
Doorgaan
Dat deed ik ook op mijn zestiende, nadat ik ruim één jaar in het ziekenhuis
had gelegen. Ik was gevallen op het ijs met schaatsen waarna mijn milt in korte
tijd enorm is gegroeid. Dat zorgde voor ernstige buikpijn. Deze pijn bleef
aanhouden en door CDG neem ik geen morfine op. Na veel onderzoeken en
verschillende proefbehandelingen zeiden de artsen dat ze niks meer voor mij
konden doen. Natuurlijk liet ik het daar niet bij zitten. Ik lag op bed en kon
niks. Ik heb toen hulp gezocht bij een natuurgeneeskundgie therapeut. Ik kreeg
homeopathische korreltjes van hem, Bach-Bloesemtherapie en een vrouw behandelde
mij drie keer per week op energetisch niveau. Na ongeveer een half jaar ging het
beter met me. De pijn werd minder en langzaam kreeg ik mijn leven weer terug.
Mijn toenmalige arts zei tegen mij: 'We kunnen niet bewijzen dat juist dit je
heeft geholpen, maar het tegendeel is ook niet te bewijzen, dus ik adviseer je
om ermee door te gaan.'
Positieve kracht
Homeopatische middelen neem ik niet meer. Ik heb een levertransplantatie
gehad en ik wil geen risico lopen dat deze middelen invloed hebben op de
medicijnen die ik moet nemen om te voorkomen dat ik mijn donorlever afstoot. Wat
mij nu vooral helpt zijn de gesprekken die ik heb met de vrouw die mij op
energetisch niveau behandelt. Natuurlijk kan je praten met je ouders, familie,
vrienden, je arts, of met een psycholoog, maar dat is niet wat ik bedoel.
Behalve de energie die ze me geeft door middel van haar behandelingen en de
lichamelijke verbetering die ik daardoor voel, geeft ze me inzicht over mijn
leven. Dat doet ze onder andere met behulp van medische astrologie. Ik vind het
belangrijk om te begrijpen waarom bepaalde dingen in mijn leven gebeuren en hoe
ik daarmee om kan gaan, want ook al voel ik me nu hartstikke gezond, het blijft
soms moelijk om met een zeldzame ziekte te leven. De gesprekken helpen mij om
mijn eigen positieve kracht te behouden en dat helpt weer bij een
genezingsproces.
Combineren
Of ik het anderen zou aanraden om alternatieve therapie te volgen? Jazeker,
maar zowel de behandelaar als de therapie moet bij je passen. Het moet goed
voelen, want wat voor de ene persoon werkt, hoeft voor iemand anders niet te
werken. Zo heb ik twee keer in mijn leven acupunctuur gehad. Beide keren van een
acupuncturist met wie het absoluut niet klikte. Tijdens de behandeling was ik
erg gespannen waardoor de acupunctuur bij mij niet werkte. Het is ook belangrijk
om een kundig iemand te hebben die de reguliere geneeswijze niet afwijst, want
dat is natuurlijk niet de bedoeling. Het is goed als de arts en de behandelaar
van de alternatieve therapie beiden van elkaar op de hoogte zijn, want het is
geen kwestie van kiezen. Het is een kwestie van combineren.
<< terug